Εν ολίγοις

Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε όσους νιώθουν κουρασμένοι από τον ασταμάτητο θόρυβο του μυαλού, την αναζήτηση εξωτερικών «πραγμάτων» για επιβεβαίωση, και επιθυμούν μια ριζική ανακούφιση.
Τα θέματα τα οποία απαντά είναι:

Το άγχος, η ανασφάλεια και ο φόβος του θανάτου.

Η βαθιά αίσθηση κενού που έρχεται όταν διαπιστώνουμε πως καμία εξωτερική επιτυχία ή επίτευγμα δεν μας φέρνει διαρκή χαρά.

Οι ψεύτικες ταυτίσεις που, αν και επενδύουμε σε αυτές, τελικά μας στερούν την ελευθερία και μας βυθίζουν σε αγωνίες.

 

Επιπλέον, Το “διαφορετικό” λοιπόν σε αυτό το βιβλίο έγκειται:

Στον ωμό, άμεσο και αιχμηρό τρόπο που αντιμετωπίζει τον νου ως απόλυτο δεσμώτη.

Στην έμφαση στη διαρκή “θανάτωση” κάθε ψεύτικης ταύτισης, ακόμη κι αν μιλάμε για «ιερές» σχέσεις ή έννοιες.

Στη συνύπαρξη επιστημονικών στοιχείων, φιλοσοφικών εννοιών και προσωπικών παραδειγμάτων, που δίνουν μια ολιστική οπτική (και όχι μονοδιάστατη «πνευματικότητα» ή απλώς «επιστημονική» θέαση).

Στη σταθερή υπενθύμιση ότι η λύση βρίσκεται σε μια ριζική (κι όχι επιφανειακή) αποταύτιση από τον νου, μέσα από καθημερινή σιωπή, επίγνωση και θάνατο των ψευδαισθήσεων.

 

 

Το βιβλίο περιληπτικά​

Συνοψίζοντας, το βιβλίο επιχειρεί να απαντήσει σε έναν βαθύ και διαχρονικό ανθρώπινο πόνο: τη συνεχή ανησυχία, τον φόβο και την ανασφάλεια που πηγάζουν από τον νου και καταλήγουν να εγκλωβίζουν το άτομο σε αδιέξοδες νοητικές κατασκευές. Απευθύνεται, με άλλα λόγια, σε όλους όσοι νιώθουν να πνίγονται από:

​

1. Άγχος και συνεχείς προσδοκίες

   • Ο νους μας διαρκώς εστιάζει σε «πρέπει», «στόχους», «προορισμούς» και μας κάνει να κυνηγούμε χωρίς σταματημό νέες εμπειρίες, κατορθώματα ή σχέσεις. Έτσι, μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο άγχους για το «επόμενο βήμα» και απογοήτευσης όταν δεν το πετυχαίνουμε.

2. Υπερφόρτωση πληροφοριών και μνήμης

   • Καθημερινά συγκεντρώνουμε αναρίθμητες πληροφορίες, λεκτικές φόρμες, κοινωνικά «πρέπει» και ιστορίες (όπως η «πολύτιμη» κούπα της γιαγιάς) που όχι μόνο δεν μας κάνουν ευτυχισμένους, αλλά μετατρέπονται σε πρόσθετο βάρος και αγωνία. Το βιβλίο επισημαίνει αυτόν τον εγκλωβισμό και προσφέρει μια διαδρομή αποφόρτισης.

3. Φόβο απέναντι στον θάνατο και τις απώλειες

   • Ένας από τους μεγαλύτερους, βαθύτερους φόβους του ανθρώπου – κι αυτόν ακριβώς στοχεύει να φωτίσει το βιβλίο: την αποδοχή της αλλαγής, του τέλους των κύκλων, των ρόλων, των ανθρώπων γύρω μας. Απαντά στον πόνο του «δεν θέλω να χάσω ό,τι έχω ή ό,τι αγαπώ» δείχνοντας ότι η ίδια η ζωή προϋποθέτει τον «θάνατο» (συμβολικό και κυριολεκτικό).

4. Εσωτερική σύγκρουση και αδυναμία να ζήσουμε το “τώρα”

   • Ο νους, σύμφωνα με το βιβλίο, γεμίζει τη σκέψη με αρνητισμό, προκαταλήψεις, διαρκές πισωγύρισμα στο παρελθόν ή άγχος για το μέλλον. Όποιος αισθάνεται πως ζει διαρκώς «εκτός παρόντος» (χαμένος σε σκέψεις, έγνοιες και φιλοδοξίες) βρίσκει εδώ ένα κάλεσμα να επανασυνδεθεί με την αμεσότητα της ζωής, πέρα από τις κατασκευές του μυαλού.

5. Έλλειψη νοήματος ή αυθεντικής χαράς

   • Στον βαθμό που ο νους στηρίζει την ευτυχία σε «πραγματάκια» (υλικά ή ψυχολογικά), μοιραία καταλήγουμε σε εφήμερες απολαύσεις και νιώθουμε κενό όταν αυτές παρέρχονται. Το βιβλίο λέει ουσιαστικά: αν σπάσεις τις ταυτίσεις με τις «μικρές κούπες και ιστορίες» του νου, απελευθερώνεις χώρο για μια εσωτερική, μη εξαρτημένη χαρά.

   • ​

Ποιο είναι το πρακτικό όφελος;

1. Καθημερινή ανακούφιση από το άγχος:
   Το βιβλίο δείχνει πως πολλές από τις αγωνίες μας είναι «κατασκευασμένες» (ο πατέρας μου μού είπε να γίνω κάτι, εγώ αγχώνομαι μη δεν πετύχω) κι ότι μπορούμε να μάθουμε να «θανατώνουμε» τέτοιες ψεύτικες προσκολλήσεις.

2. Απελευθέρωση από εξαρτήσεις και «πρέπει»:
   Προτρέπει τον αναγνώστη να παρατηρήσει πώς διαρκώς υπακούει σε επιβεβλημένες πεποιθήσεις ή ρόλους (π.χ. το «καλό παιδί», ο «σωστός σύντροφος»). Μέσα από μικρά βήματα αποταύτισης, ελαττώνει αυτή την πίεση και δίνει αίσθηση αυθεντικής επιλογής.

3. Συμφιλίωση με τον κύκλο γέννησης-θανάτου:
   Δίνοντας μεγάλη έμφαση στη φθαρτότητα των πάντων, βοηθά να μειωθεί ο τρόμος απέναντι στην απώλεια και τον βιολογικό θάνατο –και κατ’ επέκταση να ζει κανείς με λιγότερο φόβο.

4. Εσωτερική σιγή και αληθινή επαφή με το παρόν:
   Προτείνει να στρέψουμε την προσοχή από τον «θόρυβο» του νου (σκέψεις, εξωστρέφεια) προς την απλή επίγνωση του σώματος, της αναπνοής. Αυτή η αλλαγή οπτικής μπορεί να φέρει εσωτερική γαλήνη, ακόμα και στα μέσα της φασαρίας της καθημερινής ζωής.

5. Ένα κάλεσμα σε πιο «γυμνή» και αυθεντική ζωή:
   Με το να αδειάσουμε την αποθήκη του νου από περιττές περιγραφές και ρόλους, το βιβλίο υπόσχεται μεγαλύτερη αίσθηση νοήματος, λιγότερο δράμα, μια βαθύτερη επαφή με τον εαυτό και τους άλλους σε επίπεδο καθαρής «ύπαρξης» και όχι διαμεσολαβημένων ταυτίσεων.

​​

​

 

Κάνε την προεγγραφή σου εδώ

για να είσαι από τους πρώτους

που θα έχουν νέα για την έκδοση και όλα τα δρώμενα.

Η προεγγραφή δεν σε δεσμεύει σε τίποτε.